22 września redakcja kwartalnika „Głos Polonii” zaprosiła swoich czytelników, sympatyków i przyjaciół pisma na jubileuszowe spotkanie do salonu Polskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. J.Bema, które swą obecnością zaszczycił ambasador RP na Węgrzech Sebastian Kęciek, Aleksandra Borek z Wydziału Polityczno-Ekonomicznego Ambasady, proboszcz Polskiej Parafii Personalnej na Węgrzech ks. Krzysztof Grzelak SChr., przewodnicząca Ogólnokrajowego Samorządu Polskiego na Węgrzech Maria Felföldi, prezes Stowarzyszenia Katolików Polskich p.w. św. Wojciecha Katarzyna Takácsné Kalińska, obecny prezes PSK im. J.Bema Alfred Wtulich oraz były prezes Korinna Wesolowski, członkowie kolegium redakcyjnego pisma i dyrektor Polskiego Ośrodka Kulturalno-Oświatowego na Węgrzech Monika Molnárné Sagun organizator spotkania i Jadwiga Abrusán przewodnicząca Samorządu Polskiego V dzielnicy Budapesztu, który to sponsorował nadzwyczajny upominek urodzinowy, którym był koncert znakomitego węgierskiego pianisty, wybitnego przyjaciela Polski i Polaków, członka bemowskiej rodziny Alexa Szilasiego. Przybyli członkowie „Bema” z Budapesztu i Székesfehérváru, Polonofile.

 

Redaktor Naczelna kwartalnika Bożena Bogdańska-Szadai w swoim wystąpieniu między innymi podkreśliła:

 

„Urodziliśmy się w dość przychylnym czasie w 1987 roku, za sprawą pasjonatów i potrzeby Polskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. Józefa Bema. Korzenie sięgają kroniki – broszury wydawanej w małym formacie, która właśnie 35 lat temu nabrała formatu pisma wydawanego przez stowarzyszenie w wersji czarno-białej, a po 20 latach istnienia zaczęła nabierać kolorów.

„Głos Polonii” stał się bazą wyjściową – pismem „matką” przy powoływaniu w połowie lat 90-tych przez ówczesny Ogólnokrajowy Samorząd Polski miesięcznika „Polonia Węgierska”. Był to znaczący czas w życiu „Głosu Polonii”, wszak w dużym stopniu unormowały się sprawy związane z wydawaniem pisma, które stało się dodatkiem kwartalnym do „Polonii Węgierskiej” i zaczęło być finansowane z funduszy rządowych węgierskich oraz przy wsparciu Polski, za pośrednictwem (obecnie) Kancelarii Premiera RP, z grantów Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Pismo zachowało samodzielną redakcję, którą między innymi kierowali: Jerzy Kochanowski, Jerzy Królikowski, Alicja Nagy, a od 15 lat „Głos Polonii” redaguje zespół w składzie: Bożena Bogdańska-Szadai (redaktor naczelna), András Benza-Romanowski Asztalos (redaktor węgierski), Magdalena Rajtar-Szabó (sekretarz redakcji), Barna Dukay (redaktor graficzny), oraz stali współpracownicy w osobach: Marii Ágoston, Agnieszki Janiec-Nyitrai, Tadeusza Krotosa, Barbary Pál, Edit Sárközi, Tünde Trojan i Imrego Molnára, który dołączył do nas w 2021 r. Nie zapominamy naszych Kolegów – honorowych członków naszej redakcji – śp. Jurka Kochanowskiego i śp. Attilę Szalaiego, dzięki którym „Głos Polonii” mógł się rozwijać i nabrać obecnego charakteru. Pismo ma charakter magazynu publicystyczno-informacyjnego, starającego się dokumentować życie stowarzyszenia „Bema”, najważniejsze sprawy osiadłej na Węgrzech Polonii, popularyzować polską kulturę i jej twórców, opisywać wszystko to, co składa się na pielęgnowanie i rozwój polsko-węgierskich kontaktów i przyjaźni. Redakcja „Głosu Polonii” od szeregu lat wydaje zeszyty historyczne tworzone przy współpracy z historykami polskimi i węgierskimi. To właśnie w naszej redakcji, dzięki współpracy z polskim wydawnictwem „Fronda” powstało węgierskie wydanie książki „Węgierski łącznik”. „Głos Polonii” to pismo znane nie tylko w środowisku węgierskiej Polonii, ale również w innych krajach, a także w Polsce, gdzie w 2011 roku podczas Światowego Forum Mediów Polonijnych otrzymało nagrodę Stowarzyszenia Polskiej Prasy, a w 2017 roku w uznaniu za dokonania związane z dokumentowaniem kultury polskiej narodowości oraz wkład w współtworzenie kultury Węgier, uhonorowane zostało przez rząd węgierski nagrodą „Pro Cultura Minoritatum Hungariae”.

Uważam, że udało się nam przetrwać przede wszystkim dlatego, że gazetę tworzą ludzie o duszach społeczników, którzy przez te wszystkie lata poświęcali także swój własny dobrostan by ONA ISTNIAŁA w sposób nieprzerwany. Dziękuję Wam, Moi Drodzy! Dziękuję darczyńcom, dzięki którym gazeta powstaje, a także tym, którzy pomogli stworzyć wystawę „15-cie z 35-ciu”, która od dzisiaj jest prezentowana w salonie PSK im. J.Bema: Oddziałowi Nádor  Polskiego Ośrodka Kulturalno-Oświatowego na Węgrzech i Polskiemu Stowarzyszeniu Kulturalnemu im. J.Bema. Na 20 planszach wystawy staramy się przybliżyć ważne wydarzenia z ostatnich 15 lat, twórców pisma, okładki gazet i książek, artykuły, zdjęcia… Za ogromny trud i pracę w jej przygotowanie dziękuję naszemu koledze grafikowi Barnie Dukayowi i wszystkim tym, którzy nam w tym pomagali.(…)

 

 „Moim koleżankom i kolegom współtwórcom pisma dziękuję za 15 minionych lat i proszę o kolejne…. dziękuję byłym i obecnym zarządom stowarzyszenia „Bema” i ich prezesom oraz Ogólnokrajowemu Samorządowi Polskiemu na Węgrzech.

Drodzy Przyjaciele, gazeta, jaką macie od 35 lat, służy Wam nie tylko jako platforma informacyjno-publicystyczna, ale też jako przyjazne miejsce do dokumentowania polsko-węgierskich informacji i myśli. I może niech tak zostanie na dłużej!

Tymi słowami zakończyli oficjalną część prowadzący spotkanie – wspomniana redaktor naczena i redaktor węgierski pisma András Benza-Romanowski Asztalos.

Jubileuszowi towarzyszył bardzo piękny koncert muzyki polskiej w wykonaniu Alexa Szilasiego , były życzenia,toasty,szampan i rozmowy w bardzo miłej atmosferze i życzliwości. Wystawę „15-cie z 35-ciu” można oglądać w salonie PSK im. J.Bema do końca października br.

oprc.red. fot. B.Pál

 

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł