Już na początku tego roku w Ogólnopolskim Samorządzie Polskim odbywały się narady związane z obchodami Dnia Polonii Węgierskiej.

Choć za oknem było kilka stopni na minusie, “oczami wyobraźni” trzeba było się przenieść w upalny czerwiec, by dobrze zaplanować organizację dużej plenerowej imprezy, na której co roku spotyka się cała węgierska Polonia. Pod uwagę brane były różne miejsca, różne programy, ale także różne warianty pogodowe, by w razie deszczu zapewnić dach nad głową, a w razie upału - cień. Wszystkim tym rozważaniom kres położyła pandemia i przez długi czas byliśmy przekonani, że w tym roku nie spotkamy się na naszym święcie.

Światełko w tunelu pojawiło się pod koniec maja. Jest szansa przynajmniej na wręczenia corocznych nagród za zasługi dla tutejszej Polonii! Oczywiście w kameralnym gronie. Dzięki staraniom rzecznik narodowości polskiej przy ZN Węgier Ewie Rónay i przewodniczącej OSP Marii Felföldi udało się zapewnić piękną oprawę temu wydarzeniu, gdyż tegoroczni laureaci odbierali swoje nagrody w Sali Delegacyjnej w Parlamencie Węgier. Drugą oficjalną częścią obchodów święta Polonii węgierskiej była uroczysta Msza Św. w Polskiej Parafii Personalnej, która została tegorocznym laureatem Nagrody św. Władysława.

 W dniach 27-28 czerwca odbyły się również inne polskie wydarzenia, które świadczyć mogą o tym, że tutejsze środowiska polskie i polonijne potrafią świętować nawet w trudnych czasach. Stowarzyszenie Polonia Nova właśnie w Dzień Polonii Węgierskiej zaprezentowała Szalik dla Bema dziergany-szyty-haftowany w okresie stanu zagrożenia epidemiologicznego przez sympatyków polsko-węgierskiej przyjaźni. Polki skupione w oddolnej inicjatywie proekologicznej Ciuch w ruch właśnie tego dnia zorganizowały w Gdańsk Bookstore Café wymianę ubrań, a następnego dnia Jerzy Celichowski aka Jeż Węgierski zaprosił grupę Polaków, zainteresowanych historią Budapesztu,  do wspólnego spaceru po VIII dzielnicy, w trakcie którego odwiedziliśmy ogród społeczny, shtieble przy placu Telekiego i założony w 1874 r. Cmentarz Żydowski.

 

Wisienką na torcie naszego święta była pierwsza tura wyborów prezydenckich w Polsce, w których osobiście mogliśmy zagłosować, tu w Budapeszcie. i jak frekwencja wskazuje, tłumnie z tego skorzystaliśmy. To właśnie prawo do własnego głosu jest w demokracji najważniejsze. Brawo!

Marzena Jagielska